"πανελλήνιες"

Περιβαλλόμαστε απο ανθρώπους που έχουν μια εξαιρετική ικανότητα να μας αγχώνουν στο δευτερόλεπτο χωρίς να υπάρχει λόγος!

κι όμως μπορούν..είναι αυτές οι στιγμές που νιώθεις το μυαλό σου να θολώνει, η καρδιά σου χτυπάει σαν τρελή και έχεις ένα τεράστιο κενό..σαν να μην έχεις επαφή με την πραγματικότητα! 

Σαν να μην ξέρεις τίποτα..έχεις κάνει ένα restart Και όλα τα "αρχεία" στο μυαλό σου έχουν απλά χαθεί...

τι γίνεται όμως όταν συμβαίνει αυτό σε μια περίοδο κατα την οποία σύμφωνα με τους αγαπημένους μας καθηγητές κρίνεται το μέλλον σου;;; 

Ας ξεκινήσουμε απο αυτό λοιπόν....ποιος λέει πως το μέλλον μας κρίνεται απο ένα αισχρό σύστημα αξιολόγησης το οποίο διαρκεί μονάχα 2 βδομάδες;; 

Βασικά πως είναι δυνατό να κρίνει κανείς τις γνώσεις σου απο ένα τρίωρο διαγώνισμα! 

Επιπλέον εκτός αυτού ποιος μας λέει πως μετά τις Πανελλήνιες δεν υπάρχει ζωή;;; 

και γιατί Πανελλήνιες και όχι πανελλήνιες.. γιατί με κεφαλαίο Π ;;; 

απλές εξετάσεις είναι ...

Μας προετοιμάζουν όλοι για μια εξαιρετικά στρεσογόνα κατάσταση με πολύ δύσκολα θέματα ...κι όμως τα θέματα μπορεί να είναι δύσκολα αλλά η προδιάθεση που έχουμε , ότι δεν θα γράψουμε μας οδηγεί πράγματι στο να μην γράψουμε! 

Έχετε ακούσει ποτέ για την "Αυτοεκπληρούμενη Προφητεία " ;;; 

Χμμμ..δεν νομίζω...λοιπόν σύμφωνα με την παραπάνω θεωρία ο άνθρωπος έχει την ικανότητα να καθορίζει ο ίδιος την "μοίρα" του...δηλαδή αν πιστεύεις πως δεν θα πετύχεις κάτι δεν θα το πετύχεις... αν θεωρείς πως λαμβάνεις την Χ συμπεριφορά αυτή θα λάβεις..είναι οι πράξεις σου που σε οδηγούν εκεί...

Παιδιά είναι απλές εξετάσεις ... 

Και αν αποτύχουμε τι έγινε;; έχουμε και δεύτερη και τρίτη ευκαιρία...

Εξάλλου ίσως τελικά πολλοί απο μας να μην είμαστε γεννημένοι για πανελλήνιες...

Μπορεί να έχουμε άλλες κλίσεις τις οποίες το αισχρό και ανοργάνωτο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα να μην μπορεί να αξιοποιήσει! 

Ζούμε σε μια κοινωνία όπου το άγχος και το στρες κυριαρχούν...

Η αβεβαιότητα , έλλειψη αξιοκρατίας και τα κοινωνικά προβλήματα μας έχουν κατακλύσει ... 

Ας γίνουμε εμείς η αλλαγή που τόσο επιθυμούμε..μην αφήνετε κανέναν να σας αγχώνει με τις πανελλήνιες.... κάντε την προσπάθεια σας και θα ανταμειφθείτε... και αν δεν απλά..δεν ήταν γραφτό να περάσετε σε μια βαρετή σχολή και να συμβιβαστείτε με τα δεδομένα την ελληνικής κοινωνίας...

Ίσως απλά να είστε φτιαγμένοι για μεγαλύτερα πράγματα... 

Για σκεφτείτε το! 

Χρόνια πολλά μανούλα

Είναι αυτός ο άνθρωπος στη ζωή σου που πάντα θα είναι δίπλα σου , ότι και αν πεις , ότι και αν κάνεις! 

Θα σε στηρίζει πάντα ακόμα και αν δεν συμφωνεί με τις επιλογές σου ...θα δεχτεί αυτό που είσαι ακόμα και αν δεν της αρέσει!

Θα κάνει τα πάντα για να σε βλέπει να χαμογελάς...

και φυσικά αυτός ο άνθρωπος δεν είναι άλλος παρά η μανούλα μας...

Πράγματι ώρες ώρες είναι εξαιρετικά υπερπροστατευτικές .. ανησυχούν για όλα και προσπαθούν να μας προφυλάξουν απο το οτιδήποτε..

Η μανούλα λοιπόν είναι εκείνη που όταν πέσεις και χτυπήσεις θα σε αγκαλιάζει και σου λέει πως όλα θα πάνε καλά ακόμα και αν εκείνη θέλει να λιποθυμήσει απο τον πανικό της.... 

Θα ξενυχτάει μαζί σου μέχρι να μάθεις όλα τα γράμματα της αλφαβήτας ...

Θα σου λέει παραμύθια για να κοιμάσαι...

Θα είναι εκείνη που θα ξενυχτάει όταν θα είσαι άρρωστος ...

Θα παραπονιέται ότι δεν έφαγες τίποτα ακόμη και αν έχεις φάει 2 πιάτα απο το υπέροχο φαγητό της...

Θα σου λέει πάντα να ντύνεσαι καλά ακόμα και αν έξω έχει 40 βαθμούς...

Θα σου λέει ακόμα και όταν γίνεις 25 χρονών να προσέχεις όταν βγαίνεις έξω μη σου ρίξουν τίποτα στο ποτό σου..

Είναι εκείνη η γυναίκα που πάντα θα βλέπει τη θλίψη , την απογοήτευση πίσω απο το λαμπερό χαμόγελο σου...

Θα σε καλύπτει στον πατέρα σου και επειδή σου έχει αδυναμία θα το κάνει κάθε φορά που κάνεις κάτι κρυφά.. 

θα σε στηρίξει στις επιλογές σου ακόμα και αν αρχικά φαίνεται πως δεν θα το κάνει..απλά προσπαθεί αν σε αποτρέψει απο αυτό που εκείνη θεωρεί λάθος ..ποτέ όμως δεν θα μπορούσε να αφήσει το παιδί της.. πάντα θα ανησυχεί για σένα ακόμα και αν κάνεις τη δική σου οικογένεια ... 

Θα αποδεχτεί το στυλ σου , το tattoo Που έκανες ακόμα και αν είναι εντελώς αντίθετη! 

θα είναι πάντα εκεί να ακούσει τα προβλήματα που σε απασχολούν είτε αφορούν τη φιλία είτε αφορούν κάποιον έρωτα! 

ακόμη και αν σου λέει πως δεν τις αρέσουν αυτά ...

Μια μάνα δεν μπορεί να απομακρυνθεί απο το παιδί  της..ούτε να είναι σκληρή μαζί του ...

Είναι αυτοί οι 9 μήνες που σε κουβαλάει μέσα της..ακόμα και τότε σε προστατεύει...

σε νιώθει να μεγαλώνεις μέσα της και απο ένα μικρό σποράκι γίνεσαι ένας νέος αξιόλογος άνθρωπος...μια νέα ζωή !!

Βιώνει τον μεγαλύτερο πόνο της ζωής της για να σε φέρει στον κόσμο και παραδόξως εκείνη είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ζωής της...

Προτιμά να δώσει της ζωή της για να είσαι εσύ καλά!

Είναι εκείνη η μοναδική γυναίκα που ακόμα και αν φύγεις μακριά της επειδή δεν αντέχεις την πίεση των γονιών σου , θα σε περιμένει πάντα με την ζεστή της αγκαλιά να γυρίσεις..για να σου μαγειρέψει το αγαπημένο σου φαγητό , να σου δώσει την πιο μεγάλη αγκαλιά ...

Σκέψου ... σε φέρνει στη ζωή , είναι δίπλα σου στα πρώτα σου βήματα , σε πηγαίνει στο σχολείο την πρώτη μέρα που πάντα ντρέπεσαι και δεν θέλεις να την αποχωριστείς ...σε φροντίσει σε όλη τη διάρκεια της ζωής της και το μόνο που σου ζητάει είναι απλά να τρως και αν ντύνεσαι καλά...

Στην ουσία δεν σου ζητάει τίποτα! 

Η αλήθεια είναι πως το να είσαι μητέρα είναι το πιο δύσκολο μα συνάμα το πιο ευχάριστο πράγμα του κόσμου...

Άλλωστε κι εμείς τα παιδιά για όλα απευθυνόμαστε στην μητέρα μας..

κλασικές ατάκες που λέμε καθημερινά "μαμά θέλω λεφτά, μαμά είναι έτοιμο το φαγητό ..μαμά που είναι το παντελόνι μου, μαμά πονάει ο λαιμός μου ... μαμά , μαμά , μαμά ..." 

Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα σε κάνει να καταρρεύσεις αν τον χάσεις....

Όταν ήμουν μικρή συνήθιζα να εύχομαι η μαμά μου να ζήσει για πάντα ..στη πορεία όμως αφού μεγάλωσα κατάλαβα πως αυτό δεν είναι δυνατό!!

ότι και να πεις γι αυτή τη γυναίκα δεν είναι αρκετό...

θα μπορούσα να γράφω αμέτρητες σελίδες για την μανούλα μου...

Μαμά μου σ'αγαπώ ..και πάντα θα σ'αγαπώ μέχρι τον ουρανό! 

" Θυσίες ή απλή λογική;;; "

Σε μια σχέση , για να είναι σταθερή και να υπάρξει αρμονική συνύπαρξη θα πρέπει και οι δυο πλευρές να κάνουν ορισμένες υποχωρήσεις...ο εγωισμός δεν είναι καλός σύμβουλος....
αντιθέτως!!! είναι ότι χειρότερο...
Βέβαια είναι αρκετά δύσκολο να πραγματοποιηθεί αυτό...όταν έχεις συνηθίσει να είσαι μόνος σου χρειάζεται το χρόνο προσαρμογής σου σε μια σχέση!
Δεν είναι όλα τόσο απλά... Ωστόσο στην αρχή , λόγω του ενθουσιασμού ίσως και λόγω του έρωτα , μπορεί να τα παρακάμψεις όλα αυτά και να μην βλέπεις όλα όσα σε στεναχωρούν...
Δίνεις υποσχέσεις , λόγια , λόγια , λόγια...
Μια σχέση προϋποθέτει πολλά...κατανόηση αλληλοσεβασμό , αποδοχή χωρίς να προσπαθείς να μετατρέψεις τον άνθρωπο σου σε κάτι άλλο...θυμήσου πως γι αυτό τον ερωτεύτηκες εξαρχής...γι αυτό τον αγάπησες!
Ίσως τελικά αυτό να είναι το πρόβλημα!!
Δηλαδή πολύ απλά ξεχνάμε όλα όσα μας έκαναν να ερωτευτούμε έναν άνθρωπο...ξεχνάμε τι αγαπήσαμε σε εκείνον...αυτά τα μικρά ανούσια χαρακτηριστικά που πλέον φαντάζουν αδιάφορα...
το λαμπερό του χαμόγελο , το τρόπο που σε κοιτάζει , το άγγιγμα του , ο τρόπος που μιλάει για σένα...όλα αυτά τα μοναδικά στοιχεία που τον κάνουν τόσο ξεχωριστό ...που τον κάνουν τον άνθρωπο σου!!
Γιατί πράγματι , όταν υπάρχει κάτι που θέλεις να το αποκτήσεις  πολύ προσπαθείς και κάνεις οτιδήποτε για να το κάνεις δικό σου... όταν όμως φτάνεις στο σημείο να επιτύχεις την επιθυμία σου , όταν πια αυτό το κάτι είναι δικό σου, παύεις να προσπαθείς και επαναπαύεσαι .. και όλα αυτά γιατί θεωρείς πως θα είναι πάτα δικό σου... μέγα λάθος!
τη στιγμή που εσύ αδιαφορείς και το θεωρείς δεδομένο , κάποιος άλλος πεθαίνει για να το κάνει δικό του ... Επομένως το θέμα δεν είναι να κατακτήσεις κάτι... αλλά να προσπαθείς συνεχώς γι αυτό!
Να κάνεις τον άνθρωπο σου να χαμογελά , να λάμπουν τα μάτια του απο ευτυχία , να του δίνεις όση αγάπη διαθέτεις για εκείνον ...
Βέβαια κανείς δεν είναι ειδικός στις σχέσεις...ούτε εγώ ούτε κανένας..απλά όλοι μαζί , μέσα απο τις εμπειρίες μας και τα βιώματα μας.. μπορούμε να αποτελέσουμε κάποιον "ειδικό" ...η κάθε σχέση διαφέρει απο τις άλλες...
και οι άνθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι...
όλοι όμως έχουν ανάγκη απο αγάπη...ευτυχία , ειλικρίνεια , ζεστασιά , συμπαράσταση ...όλοι έχουν ανάγκη τον άνθρωπο τους...
Μπορεί σε όλα τα άλλα να διαφέρουμε μεταξύ μας αλλά σε αυτό είμαστε ίδιοι!
Για να έχεις όλα όσα ζητάς θα πρέπει να θυσιάσεις κάποια πράγματα..να κάνεις υποχωρήσεις , να προσπαθήσεις!
Άλλωστε πάντα κάνουμε θυσίες..ακόμα και για το πιο μικρό επίτευγμα μας έχουμε θυσιάσει κάτι...
Είναι λογικό λοιπόν να θυσιάζεις κάτι πολύ μικρό για να έχεις κάτι τόσο μεγάλο!
Η λογική δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος και η ασφάλεια δεν γεμίζει πάντα αυτό το συναισθηματικό κενό...