ο άνθρωπος σου...

άνθρωποι πηγαινοέρχονται καθημερινά στη ζωή μας... άλλοι μένουν για πάντα, άλλοι για μερικά χρόνια,άλλοι για μήνες και άλλοι είναι απλά περαστικοί...
τι είναι αυτό που μας δένει όμως με κάποιους ανθρώπους;;
έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί αυτός;;
γιατί ;; τι παραπάνω έχει απο τους άλλους;; τι είναι αυτό που σε έκανε , εξαρχής , να τον συμπαθήσεις τόσο;;
τι είναι αυτό που σε κάνει να περνάς καλά με εκείνον;; τι;; έχεις σκεφτεί ποτέ γιατί είσαι τόσα χρόνια φίλος με κάποιον ή γιατί αγάπησες κάποιον τόσο πολύ;;
σκέψου λίγο.. τι είναι αυτό που σε κάνει να τα παρατάς όλα για έναν άνθρωπο;; να αφήνεις την σιγουριά και την ασφάλεια σου για εκείνον;;
Δύσκολα ρισκάρεις τη σταθερότητα σου για κάτι αβέβαιο..
το μυαλό μου ξαφνικά άδειασε... μόνο ένα πρόσωπο υπάρχει στο μυαλό μου..εκείνο για το οποίο θα άφηνα τα πάντα για να είμαι κοντά του!
πόσες φορές το έχετε νιώσει αυτό;; καμία...
αν το νιώσεις τότε ξέρεις πως αξίζει να το κάνεις.. να τα παρατήσεις όλα για να πας ακόμα και στην άκρη του κόσμου μαζί του...
αρκεί να σου το ζητήσει!!
δεν μπορείς , λοιπόν , να αφήσεις κάποιον που σε κάνει να νιώθεις μοναδικός , ξεχωριστός...που ξυπνάς και κοιμάσαι με την σκέψη του...που νιώθεις πως σκάνε πυροτεχνήματα κάθε φορά που τον κοιτάζεις... τον άνθρωπο που σε κοιτάζει όπως κανείς άλλος...
το άλλο σου μισό! δεν μπορείς να εγκαταλείπεις κάποιον που με έναν τρόπο μαγικό εμφάνιζε το χαμένο σου χαμόγελο...ήταν δίπλα σου στις δύσκολες στιγμές...γελούσε και χαιρόταν με τη χαρά σου ποτέ όμως δεν σε άφηνε να στεναχωρηθείς....
οι άνθρωποι πάντα φεύγουν , λένε...
οι δικοί σου άνθρωποι όμως δεν φεύγουν ποτέ....
είναι δίπλα σου για πάντα ή για όσο τους το επιτρέπουν οι συνθήκες...
κι ακριβώς γι αυτό το λόγο μπορείς να ρισκάρεις την ασφάλεια σου...
γιατί το αξίζουν! 

"...just dreams..."

έρχεται λοιπόν η στιγμή που μπορείς να πραγματοποιήσεις τα όνειρα σου... ή έστω αυτά που θεωρείς δικά σου όνειρα!

και τότε αναρωτιέσαι...είναι άραγε το δικό μου όνειρο;; ή μήπως τελικά είναι το όνειρο κάποιου άλλου; κι αν δεν είναι , τότε γιατί το υιοθέτησα ως δικό μου;; 

πράγματι, ορισμένες φορές , επηρεαζόμαστε απο τον κοινωνικό μας περίγυρο σχετικά με τις επιλογές μας... το να ζητάς την γνώμη κάποιου δεν είναι λάθος...αλλά το να την αποδέχεσαι και να την υιοθετείς είναι...

όλοι λένε την κλισέ φράση "κάνε αυτό που θέλεις" ...τελικά δεν είναι και τόσο εύκολο να καταλάβεις τι θέλεις..όταν ξέρεις πως οι επιλογές σου ίσως πληγώσουν κάποιους ανθρώπους, ίσως αδικήσουν ίσως ίσως ίσως.... και καταλήγεις στο να μην σκέφτεσαι τι θέλεις εσύ πραγματικά αλλά τι θέλουν οι άλλοι! επομένως πως είναι δυνατόν να κάνεις αυτό που θέλεις εφόσον τελικά σε πιέζουν υποσυνείδητα οι άλλοι;;τελικά πράγματι δεν είναι τόσο εύκολο να κάνεις αυτό που θέλεις ....

όχι ενδεχομένως επειδή δεν μπορείς να καταλάβεις τι είναι αυτό που θέλεις αλλά επειδή οι άλλοι δεν σε αφήνουν να το κάνεις..τι κι αν ζούμε σε δημοκρατικές κοινωνίες..είμαστε πιο φυλακισμένοι απο ποτέ...

φυλακισμένοι στη δίψα για δόξα, για αναγνώριση , για αποδοχή ..θυσιάζουμε τα θέλω μας στο βωμό των υλικών αγαθών ..για ποια όνειρα μπορούμε να κάνουμε λόγο λοιπόν; 

αφού οι ίδιοι τα καταστρέφουμε , τα θάβουμε ...και μετά απο χρόνια φτάνεις στο σημείο να κάνεις τον απολογισμό της ζωής σου και συνειδητοποιείς πως τελικά....δεν έκανες τίποτα! τίποτα απολύτως..απλά συμβιβάστηκες με ξένα όνειρα ....

"..i need your love.."

"... Σε χρειάζομαι..χρειάζομαι την αγάπη σου..." 

πόσες φορές το έχουμε σκεφτεί μα δεν το είπαμε σε κανέναν;; πόσες φορές το νιώσαμε , μα προτιμήσαμε να το πνίξουμε;; 

και τι καταφέραμε τελικά;; να χάσουμε αυτόν που αγαπούσαμε όσο τίποτα στον κόσμο..

πολλές φορές δεν χρειάζεται να είσαι χρόνια με κάποιον για να τον αγαπήσεις ή να τον ερωτευτείς..

η αγάπη και ο έρωτας δεν έχουν ηλικιακά ή χρονικά όρια...

το πόσο ερωτευμένος είναι με κάποιον δεν καθορίζεται απο το πόσο χρόνο γνωριζόσαστε...αλλά απο το πλήθος των συναισθημάτων σε κατακλύζουν όταν ακούς την φωνή του, όταν νιώθεις το άγγιγμα του, τα χείλη σου πάνω στα δικά του...όταν νιώθεις πως τα κορμιά σας γίνονται ένα...

δεν αρκεί μονο η αγάπη..πρέπει να υπάρχει πάθος,έρωτας,χημεία!!! 

και όλα αυτά δεν μπορείς να τα έχεις εφόσον θες μια ασφάλεια....

ξυπνάς το πρωί και βλέπεις δίπλα σου , τον άνθρωπο σου να κοιμάται...αντι να νιώσεις πανευτυχής και να τον ξυπνήσεις με το πιο γλυκό φιλί σηκώνεσαι και φεύγεις με ένα ψυχρό , συνηθισμένο φιλί...

μείνει λίγο μαζί του... αυτά τα 5 βιαστικά λεπτά...

πες του πόσο θα σου λείψει ....πόσο χαίρεσαι που είσαι μαζί του, πόσο μοναδική νιώθεις δίπλα του...

πες του όλα όσα νιώθεις....για ποιο λόγο τα κρύβεις;; 

αν περιμένεις να τα ψάξει τότε πολύ πιθανό είναι να βαρεθεί να προσπαθεί να σε "ξεκλειδώσει" και να   φύγει... 

πες του λοιπόν πως όταν είσαι μαζί του όλα τα λάθη γίνονται σωστά..πες του πόσο χρειάζεσαι την αγάπη του... πως χρειάζεσαι λίγο απο τον χρόνο του...

και πως δεν θέλεις να φύγεις απο κοντά του...
δεν είναι ένδειξη αδυναμίας ...είναι τα συναισθήματα σου ...ναι δεν μπορείς χωρίς εκείνον ..ε και;; πες του το!ίσως και εκείνος να μην μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα! 

μας λείπει το συναίσθημα..αυτά τα φλογερά βράδια γεμάτα πάθος , τα όμορφα πρωινά γεμάτα αγκαλιές και φιλιά, οι απογευματινές βόλτες περπατώντας χέρι χέρι... 

 ο ορθολογισμός υπερέχει σε μια κοινωνία χωρίς αξίες και ο έρωτας χάθηκε ελλείψη συναισθημάτων! 

απελευθερώσου απο όλα αυτά που σε δεσμεύουν...άσε τους φόβους, τις ανασφάλειες και άνοιξε την καρδιά σου ..την αγκαλιά σου την ψυχή σου....δώσε αυτά που μπορείς και που έχεις για εκείνον...

μην τον αφήσεις  αφού ξέρεις πως θα το μετανιώσεις! 

κ'ανε όλα όσα ήθελες χωρίς να σκέφτεσαι τι λένε , τι πιστεύουν οι άλλοι...

γίνε αυτό που πάντα ήθελες...

και μοίρασε αγάπη .. χαμόγελα , ευτυχία....

δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο... ΑΓΑΠΑΑΑΑ...κάνει καλό!

Υποσχέσεις που δεν τηρήθηκαν ποτέ..

Συνήθως οι άνθρωποι δίνουμε πολλές υποσχέσεις σε όσους μας περιτριγυρίζουν..

κάθε φορά , στο ξεκίνημα μιας σχέσης , φιλικής και μη, απο τον ενθουσιασμό μας νιώθουμε πως μπορούμε να καταφέρουμε τα πάντα...νιώθουμε πως είμαστε τόσο δυνατοί που οτιδήποτε και αν επιθυμούμε θα το πραγματοποιήσουμε...

έτσι καταλήγουμε να δίνουμε υποσχέσεις που ...μετά απο λίγο καιρό , όταν πια έρχονται εκείνα τα δύσκολα πρωινά γεμάτα ρουτίνα και εκείνα τα βράδια της ανίας ,  τις ξεχνάμε! 

είναι πολύ εύκολο στη θεωρία αυτό το "θα είμαι κοντά σου για πάντα " , "θα σε αγαπώ για πάντα" , " θέλω να είμαι μαζί σου μέχρι το τέλος " ...

όλα αυτά προκύπτουν απο τον αρχικό ενθουσιασμό ενός νέου έρωτα, μιας νέας φιλίας..

εκείνες τις μέρες που είσαι στο ροζ συννεφάκι σου...όλα είναι όμορφα και απλά..

είναι γιατί δεν έχεις δεθεί ακόμα..δεν έχεις νιώσει ακόμα..και όλες αυτές οι υποσχέσεις που έδωσες ξεχνιούνται τόσο εύκολα..θάβονται στα πρώτα χαμόγελα, στα πρώτα βράδια, στους μοναδικούς περιπάτους...

κι όμως τελικά δε θάβονται και απο τους δύο..ο ένας θυμάται...θυμάται όλα όσα του έλεγες..

όλα όσα προθυμοποιήθηκες να του δώσεις και τελικά...τα έχασες στην πορεία ...

μα πως είναι δυνατόν με έναν άνθρωπο που έζησες τόσα βράδια γεμάτα έρωτα, τόσες δύσκολες μέρες, τόσα σκοτεινά πρωινά και τόσα φωτεινά απογεύματα...τόσο ξεχωριστά λεπτά να χάνεσαι;; να αθετείς τις υποσχέσεις σου , να τον θεωρείς δεδομένο...πως; 

πως μπορείς να αφήσεις αυτό που σε συμπληρώνει επειδή βαρέθηκες τη στιγμή που πέθαινες να είσαι μαζί του... τη στιγμή που του έταζες τα αστέρια...

που του έλεγες τόσο απλά αυτό το "για πάντα" ....

μερικοί άνθρωποι ξεχνάνε πολύ εύκολα... 

και όπως πολύ εύκολα "ανοίγονται "  ακόμα ευκολότερα εγκαταλείπουν και φεύγουν για αλλού!

γεμίσαμε απο εκείνους που αρέσκονται στο να πληγώνουν και χάνουμε εκείνους που αγαπούν με την καρδιά τους..

χάνονται στο βούρκο των ψεύτικων υποσχέσεων και ελπίδων...

κι έτσι απλά συνεχίζουμε χωρίς να αναρωτιόμαστε πως μας βγαίνουν τόσο εύκολα οι υποσχέσεις...το ερώτημα όμως τελικά είναι το εξής:

τι έγινε; πάθαμε ανοσία ή ίσως συμβιβαστήκαμε με αυτά τα ψίχουλα.. με αυτή την ψευδαίσθηση;

Απογοήτευση

Στις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους βιώνουμε αρκετά συχνά μεγάλες απογοητεύσεις...

η αλήθεια είναι πως...δεν ευθύνονται εκείνοι αλλά εμείς!!

εμείς που περιμένουμε πάρα πολλά απο ορισμένους ανθρώπους ενώ δεν μας έχουν υποσχεθεί τίποτα! 

ίσως τελικά μόνοι μας να απογοητευόμαστε απο διάφορες σκέψεις και όνειρα που κάνουμε...

αλλά είναι δυνατόν να μην κάνεις όνειρα ;;;;

πως γίνεται να μην βλέπεις και στο μέλλον μια σχέση;; 

κι όμως το καλύτερο είναι απλά να κοιτάζεις το παρόν, το τώρα!!

και άσε όλα τα άλλα να κυλήσουν ήρεμα απο μόνα τους...

μην πιέζεις καταστάσεις γιατί θα καταλήξεις μόνος και απογοητευμένος...

εμείς οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουμε ότι αυτά που έχουμε είναι υπεραρκετά ...

και συνεχώς αναζητούμε περισσότερα, επιθυμούμε κι άλλα κι άλλα ως που τελικά χάνουμε και αυτό που ήδη είχαμε!! 

εμ ..ναι μας λες και λίγο αχάριστους!!!

διότι όταν βρίσκουμε αυτό που τόσο πολύ θέλουμε , κοπιάζουμε για να το αποκτήσουμε ...

όταν όμως συνειδητοποιήσουμε πως ναι είναι δικό μας πια , παύουμε να προσπαθούμε για να το κρατήσουμε...το θεωρούμε δεδομένο... επομένως δεδομένη θα είναι και η απογοήτευση ....

και ξέρετε γιατί;; γιατί καμία φορά και τα δεδομένα ξυπνάνε απο τον αιώνιο ύπνο τους και φεύγουνε! 

και τότε έρχεται η στιγμή που μένεις πάλι μόνος και απογοητευμένος...

ωστόσο δεν κατηγορείς τον εαυτό σου γι αυτό!!! απλά επιρρίπτεις τις ευθύνες στον άλλο...ο οποίος έφυγε εξαιτίας αυτού που του έδωσες εσύ! 

Εν τέλει αν το καλοσκεφτούμε εμείς καθορίζουμε την συμπεριφορά των ανθρώπων προς εμάς! εμείς και μόνο εμείς...

εμείς οι ίδιοι επιτρέπουμε στους άλλους να μας πληγώνουν, να μας εκμεταλλεύονται, να μας κοροϊδεύουν  να μας απογοητεύουν ..ακόμη και να μας αγαπούν!!

Μονάχα εμείς καθορίζουμε τον τρόπο με τον οποίο θα μας συμπεριφερθούν! κανείς άλλος...

γι αυτό μην επιτρέπεις στον καθένα , να σε αντιμετωπίζει έτσι..αξίζεις περισσότερα απ'όσα νομίζεις...

διεκδίκησε τα και μην παραπονιέσαι.. 

ποτέ δεν είναι αργά!!!!!

never give up...

και ναι..έρχεται η στιγμή που τελικά βρίσκεις αυτό που πάντα ονειρευόσουν..αυτό που πάντα ήθελες...

αυτό που πάντα πίστευες πως σου αξίζει...

βρίσκεις εκείνον τον μοναδικό άνθρωπο που σε κάνει να νιώθεις μοναδική..

να νιώθεις πως είσαι η πιο τυχερή γυναίκα του κόσμου....

βέβαια η αλήθεια είναι αυτός ο κάποιος ίσως τελικά να μην έχει όλα όσα ζητάς...έχει πολύ περισσότερα απ'όσα αναζητούσες...απ'όσα μπορούσες να φανταστείς!!!

όλοι αναζητούμε κάποιον ο οποίος θα μας αγαπά, θα μας νοιάζεται...

θα μας κάνει να νιώθουμε σαν μοναδικοί, ξεχωριστοί ...

είναι δύσκολο να σε κάνει να νιώθεις βασίλισσα ...

να σου λέει κάθε μέρα πόσο σε θέλει και πόσο θέλει να είναι μαζί σου..

ποιος άλλωστε μπορεί αν εκφράσει τόσο εύκολα τα συναισθήματα του;;

όλοι μένουμε σε αυτό το cliche " προσπάθησα να σε κατακτήσω, τα κατάφερα ..άρα δεν χρειάζεται να προσπαθήσω άλλο ...εξάλλου ξέρεις τι νιώθω για σένα" 

ε όχι δεν ξέρω.. θέλω να μου το λες ...να το ακούω να μου το υπενθυμίζεις..

αν πράγματι το νιώθεις γιατί να μην μου το λες;; τι φοβάσαι;; 

νόμιζα πως οι αγάπες τολμούν...

πλέον όμως κανείς δεν πράττει με αυτό τον τρόπο... όλοι φοβούνται να ανοιχτούν , να εμπιστευτούν..

όταν λοιπόν βρίσκεις τελικά κάποιον που να εκτιμά αυτό που είσαι ακόμα και αν είσαι εγωιστής , αντιδραστικός, νευρικός , επιθετικός ... όταν βρίσκεις εκείνο το μοναδικό άτομο που σε κάνει να χαμογελάς , να καίγεσαι, να λιώνεις , να πετάς απο ευτυχία δεν τον αφήνεις για κανέναν λόγο...

ακόμα και αν σας χωρίζουν χιλιόμετρα..who cares? δεν γίνεται να τον αφήσεις αυτόν τον άνθρωπο!!!!

δεν γίνεται...

είναι σαν να αφήνεις ένα κομμάτι σου...

ότι και αν έχει γίνει στο παρελθόν , ακόμα και αν φαινομενικά δεν έχετε μέλλον ..ζήσε το παρόν..και που ξέρεις μετά απο αυτό ίσως να υπάρξει και μέλλον το οποίο πιθανότατα δεν έχεις φανταστεί!

η ζωή είναι μικρή για να αφήνεις όσα καλά συναντάς..επιπλέον δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί..εκτίμησε λοιπόν αυτό που απλόχερα σου δίνεται χωρίς να σκέφτεσαι τα πρέπει και τα μη και τα αν και τα θα.... 

αυτά σου τρώνε τις ομορφότερες ημέρες της ζωής σου... 

θυμήσου πόσα έχασες για χάρη μιας ανασφάλεια.. Think about it ... 

Λάθος αγάπες....

και ποιος είπε πως υπάρχουν λάθος αγάπες;; και τι θα πει "λάθος αγάπες" ;

ποιος ορίζει το αν μια αγάπη είναι "σωστή" ή "λάθος" ...και τι θα πει "σωστή αγάπη" ...

δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείς να χαρακτηρίσεις  λάθος κάποιον που αγάπησες...

ίσως να μην ήταν το σωστό timing.. 

ναι αυτό μπορώ να το δεχτώ..όχι όμως όλα όσα έζησες με έναν άνθρωπο που αγάπησες, νοιάστηκες γι αυτόν, πέρασες μερικές απο τις ώρες τις ζωής σου να τον χαρακτηρίσεις ως λάθος...

τι πάει να πει "λάθος" ..υπάρχει στην αγάπη λάθος και σωστό...δεν νομίζω! 

απλά υπάρχει ο κακός συγχρονισμός...

δώσε όμως μια δεύτερη ευκαιρία.. ίσως με την δεύτερη φορά όλα να είναι καλύτερα... 

γιατί είχατε και οι δύο τον χρόνο να συνειδητοποιήσετε τα λάθη σας, να σκεφτείτε τι πραγματικά θέλετε , να αλλάξετε πολλά στοιχεία που σας εμπόδιζαν να είστε μαζί...

αν κάτι αξίζει δεν το αφήνεις να σου φύγει ποτέ.. ότι και αν έγινε...

ναι ο δολοφόνος επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος.. όχι απαραίτητα για αν αποτελειώσει αυτό που ξεκίνησε..αλλά για να επανορθώσει αν είναι δυνατό...

μη στερείς απο τον εαυτό σου

αυτή τη μοναδική ευκαιρία να είσαι με κάποιον που την πρώτη φορά δεν πήγε καλά!

μην ξεχνάς για να βγει το ουράνιο τόξο πρέπει να υπάρχει και η καταιγίδα.. δεν είναι όλα εύκολα στη ζωή.. ούτε η ζωή μας ήρθε με οδηγίες χρήσεις...απλά κάνε αυτό που λέει η καρδιά σου και άσε 

τη λογική να λέει τα δικά της...

πολλές φορές το υποτιθέμενο λάθος δεν το κάνει η καρδιά αλλά η λογική... 

και καμιά φορά αξίζει να ρισκάρεις..

εξάλλου ποτέ δεν χάνεις ακόμη και αν τελικά πληγωθείς...

Φόβοι ή βαθιές επιθυμίες;;

περνάμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας σκεπτόμενοι άτομα, καταστάσεις,συναισθήματα .....

σκεπτόμενοι πως ,μπορούσαμε να είχαμε αντιμετωπίσει καλύτερα μια κατάσταση , πως θα ενεργούσαμε αν τα πράγματα είχαν λάβει διαφορετική τροπή..πως , γιατί , αν....γεμίσαμε τη ζωή μας με αναπάντητα ερωτήματα και υποθέσεις... αβάσιμες υποθέσεις...

όταν λοιπόν σπαταλάς το μεγαλύτερο μέρος την ημέρας σου σκεπτόμενος τέτοια θέματα ....

όλα αυτά ξαφνικά ξεπροβάλλουν και στον ύπνο σου...

βλέπουμε πολύ συχνά όνειρα τα οποία δεν έχουν λογική..τεμαχισμένες όμορφες ή άσχημες στιγμές... 

και ξυπνάμε είτε με μια γλυκιά αίσθηση είτε με κομμένη την ανάσα..

και αναρωτιόμαστε συνεχώς τι να σήμαινε άραγε το όνειρο αυτό..

τα όνειρα μας λοιπόν είναι απλά υποσυνείδητες σκέψεις τις οποίες φοβόμαστε να αναλογιστούμε στη διάρκεια της ημέρας και χωρίς κανένα δικαίωμα βγαίνουν με το έτσι θέλω και πρωταγωνιστούν στα όνειρα μας... 

τις περισσότερες φορές αντικατοπτρίζουν τους βαθύτερους φόβους μας ή τις μεγαλύτερες επιθυμίες μας τις οποίες φοβόμαστε να αποδεχθούμε τελικά...

όσο περισσότερο, λοιπόν πνίγεις τις επιθυμίες του, τόσο πιο συχνά θα σε επισκέπτονται για να σου υπενθυμίσουν πως είναι ακόμα εκεί...

πως έχεις ακόμα περιθώριο να τις εκπληρώσεις.. σου υπενθυμίζουν πως αρκετά έζησες στη μιζέρια...άρκετα έζησες όπως ορίζουν οι άλλοι είτε αυτοί είναι ή κοινωνία, οι στερεότυπες αντιλήψεις , οι επιταγές της μόδας...

όλα αυτά τα όνειρα έρχονται για να σου δείξουν τι χάνεις, τι θέλεις πραγματικά να κάνεις και το πνίγεις για να μην στεναχωρήσεις κάποιον ή για να μην βγεις απο μια ασφαλή αλλά συνάμα ανιαρή κατάσταση!!!!

που δεν σου προσφέρει σχεδόν τίποτα ... μόνο ασφάλεια.. αξίζει όμως να χαραμίσεις τη μοναδική ζωή που έχεις για να είσαι ασφαλής αλλά λυπημένος;; think about it...

τα όνειρα προβάλλουν όλα όσα ήθελες να ζήσεις , όλα εκείνα που φοβάσαι πως θα αντιμετωπίσεις...

αξίζει όμως φίλε μου να κυνηγήσεις και να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει... 

Το στήριγμα μου είσαι εσύ...

πολλές φορές έχουμε βρεθεί σε δύσκολες στιγμές... βιώσαμε φάσεις καταστρεπτικές για την καρδιά και τα συναισθήματα μας,νιώσαμε στο πετσί μας τι θα πει προδοσία απο το δικό σου άνθρωπο,ακούσαμε άπειρα ψέματα , ζήσαμε δύσκολες μέρες όπου ήμασταν τόσο απαισιόδοξοι..βλέπαμε τα πάντα γκρίζα ..και όπως λέμε όλοι το ποτήρι μισοάδειο !! 

αυτές τις συγκεκριμένες στιγμές λοιπόν αναζητάς μια διέξοδο... κάποιον άνθρωπο ή κάποιο γεγονός που να σε κάνει να ξεχαστείς και να αφήσεις πίσω σου αυτές τις "μαύρες" μέρες....

και τότε να που εμφανίζεται απο το πουθενά ένας αισιόδοξος και λαμπερός άνθρωπος που με τα λόγια του και το χαμόγελο του γεμίζει χρώμα τη ζωή σου...

σε συμβουλεύει αλλά προπάντων σε ακούει... 

είναι πρόθυμος να σε ακούει για ώρες ατελείωτες... και μόλις συνειδητοποιεί πως το χαμόγελο σου έχει σβήσει απο τα χείλη σου , κάνει τα αδύνατα-δυνατά για να το επαναφέρει...

ποτέ δεν ξεχνάει τις δικές του δύσκολες μέρες και το πόσο τον στήριξες...

ξέρει πόσο πολύ τον αγαπάς και πόσο τον εκτιμάς ...

ξέρει ότι τον λατρεύεις και με τον τρόπο του σου δείχνει ότι θα είναι δίπλα σου όποτε τον χρειαστείς...

και πως είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που σε γνωρίζει μόλις ελάχιστες μέρες να σου ανοίγει τόσο γρήγορα την ψυχή του;; πως επιτρέπει στον εαυτό του να γίνει ευάλωτος μπροστά σε ένα ξένο... λάθος ..δεν είναι τελικά τόσο ξένος όσο νομίζεις...

είναι ο δικός σου άνθρωπος... είναι αυτή η ξεχωριστή προσωπικότητα που συμπληρώνει τόσο μοναδικά τη δική σου... και όχι δεν πρόκειται για έναν έρωτα.. πρόκειται για ένα εξαιρετικά πολύ καλό φίλο... ένα άνθρωπο που ακόμα και αν σας χωρίζουν χιλιόμετρα είναι σαν να βρίσκεται συνεχώς δίπλα σου με ένα εξαιρετικά μαγικό τρόπο...

σε κάνει να χαμογελάς χωρίς να σου ζητάει τίποτα άλλο...

εκείνες τις ατελείωτες βραδιές του καλοκαιριού με τις υπέροχες συζητήσεις σας, για όλα τα θέματα....τα άπειρα αστεία που σου έλεγε για να χαμογελάσεις και να ξεχάσεις όλα όσα σε βασανίζουν... όλα εκείνα τα μυστικά που μοιράστηκε μόνο μαζί σου... 

αν δεν είναι αυτό ευλογία τότε τι ακριβώς είναι..

θα πρέπει να είναι κανείς αχάριστος για να μην εκτιμά αυτό το τεράστιο και μοναδικό δώρο ....

είναι σημαντικό όμως να μάθεις να ξεχωρίζεις ποιος τελικά αξίζει να είναι κοντά σου , ποιος είναι εκείνος που σε στήριξε στις δύσκολες στιγμές σου και ποιος σε χρησιμοποίησε για να πάρει όλα όσα ήθελε...

εμείς συνήθως θεωρούμε δεδομένους εκείνους που μας στήριζαν με κάθε τρόπο και κυνηγάμε τους αχάριστους , εκείνους που δεν μας νοιάστηκαν ποτέ απλά έπρεπε με κάποιο τρόπο να παρατείνουν τη φήμη τους ή απλά να μεγαλώσουν τον κοινωνικό τους κύκλο... 

τελικά όμως μετά απο πολλές πίκρες, μάθαμε να εκτιμούμε αυτό που πραγματικά αξίζει...

όσες φορές και να σου πω σ'αγαπώ δεν αρκεί.. όσες φορές και αν χαρώ κι εγώ με την χαρά σου ...

όσες φορές και αν στεναχωρηθώ με τη λύπη σου ποτέ δεν θα είναι αρκετό...

γι αυτό λοιπόν κι εγώ θα είμαι εδώ για όσο το δυνατόν περισσότερο μπορέσω!!! :) 

|Τ|