"... Φοβάμαι μήπως συνηθίσω έτσι. Πάντα απο μακριά να σ'αγαπώ... "

Με αφορμή τους στίχους του Σεφέρη άρχισα κι εγώ να αναρωτιέμαι ....κι αν συνηθίσω έτσι ..να σε αγαπώ απο μακριά;; 

πολλοί άνθρωποι ερμηνεύουν τον στίχο ενός ποιήματος με τον δικό τους τρόπο ... 

Ανάλογα με το τι τους θυμίζει..που τους οδηγεί συνειρμικά! 

Εμένα λοιπόν με οδήγησε σε προσωπικά βιώματα! στη δική μου ξεχωριστή περίπτωση!! 

Νομίζω πως όλοι μας έχουμε βιώσει κατι ανάλογο ..σχέση εξ'αποστάσεως ...

Γνωρίζεις ένα άνθρωπο τις καλοκαιρινές σου διακοπές , τυχαία σε ένα τρένο , σε ένα λεωφορείο , σε ένα αεροδρόμιο ..στο cafe που συνηθίζεις να πηγαίνεις κάθε μέρα ..όπως και εκείνος! 

Σε μέρη οπού εσύ και κάποιο ελάχιστοι άνθρωποι πηγαίνετε καθημερινά ...

Πιάνεις κουβεντούλα , μοιράζεσαι κοινές εμπειρίες και ενδιαφέροντα ως που φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ...Και αποφασίζεις τελικά πως θέλεις να τον ξαναδείς .. κι έτσι κανονίζεις μια επόμενη συνάντηση ... 

και αυτό επαναλαμβάνεται συνέχεια μέχρι που ..πρέπει να επιστρέψεις απο τις καλοκαιρινές σου διακοπές ή μέχρι που μαθαίνεις πως ..σας χωρίζουν τελικά πολλά χιλιόμετρα! 

Πως το αντιμετωπίζεις αυτό ..πως όταν με έναν άνθρωπο έχεις δεθεί τόσο πολύ και περνάτε τόσο καλά;; 

Πως να αφήσεις κάποιον που ίσως και να είναι ο άνθρωπος σου; 

Στην αρχή ο ενθουσιασμός σε κάνει να πιστεύεις πως ναι ..θα μπορέσεις να έχεις μια σχέση ακομη και απο απόσταση!! τα όνειρα που έκανες , οι στιγμές έρωτα που έζησες  , το πάθος που ένιωσες , τα υπέροχα βράδια που έγινες ένα με εκείνον τον ξεχωριστό άνθρωπο , τα όμορφα πρωινά που ξυπνήσατε μαζί  σε γεμίζουν ευχάριστα συναισθήματα που σου δίνουν με τη σειρά τους δύναμη να συνεχίσεις αυτή τη σχέση ακόμη και υπο αυτές τις συνθήκες! 

όταν όμως δεν έχεις ζήσει τόσα με κάποιον άνθρωπο πως μπορείς να δεθείς μαζί του και να αποφασίσεις να κάνεις αυτή τη σχέση;; όταν οι κοινές σας στιγμές είναι ελάχιστες ..;; πως ;; 

Κι όμως ..κάποιες φορές γνωρίζεις κάποιον και δεν προλαβαίνεις να αποκτήσεις κοινές εμπειρίες μαζί του..δεν έχεις κάτι που να σε δένει αρχικά ...

Αλλά μπαίνεις στη διαδικασία να κάνεις σχέση ..Γιατί;; 

Τελικά οι κοινές εμπειρίες δεν αποκτιούνται πάντα απο την άμεση επαφή ...

Είναι τα μηνύματα που έχετε ανταλλάξει , οι ατελείωτες ώρες στο τηλέφωνο , τα βλέμματα γεμάτα πόθο και επιθυμία στο skype ... πόσο δύσκολο να το καταλάβει ο ανθρώπινος νους ...κι όμως οι αντιδράσεις που προκαλούνται όταν κάποια βλέμματα συναντιούνται -έστω κι έτσι- είναι μοναδικές! ή μάλλον όχι ..είναι εκρηκτικές ... σαν τα πυροτεχνήματα που φωτίζουν τον σκοτεινό ουρανό! 

Είναι η αναμονή που υπάρχει για συνεύρεση των δύο αυτών ανθρώπων που η μοίρα επέλεξε να τους ενώσει με αυτό τον τρόπο ... είναι η αστείρευτη επιθυμία για να τον αγγίξεις ..να φιλήσεις τα χείλη του να νιώσεις τον χτύπο της καρδιάς του ...να γίνετε ένα ...ένα με αυτό τον άνθρωπο που επικοινωνείτε εγκεφαλικά!! 

Στην αρχή ο ενθουσιασμός σε ωθεί στο να αντέξεις και να περιμένεις μέχρι να τον δεις ..μετά όμως , καθώς περνούν οι μέρες;; τι γίνεται;; 

Σε κατακλύζει αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα .. ο φόβος , η αμφιβολία ... και η ανασφάλεια! 

Και έρχομαστε στα λόγια του Γ.Σεφέρη ... αναρωτιέσαι "κι αν τελικά συνηθίσω να σε αγαπώ έτσι απο μακριά;; " τότε τι;; 

Κι αν δεν αντέξω και τα διαλύσω όλα ;; 

Σκέφτεσαι , σκέφτεσαι αλλά δεν οδηγεί πουθενά ... 

Πολλές φορές είναι ανάγκη ΝΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ... 

και να πράττεις ..απλά να πράττεις αυτό που θεωρείς πως θα σε κάνει ευτυχισμένο ...

να θυσιάζεις πράγματα , να μοιράζεσαι , να ανοίγεσαι και το πιο σημαντικό ...ΝΑ ΤΟΛΜΑΣ ..να ζεις !!!! 

Ποιος είπε πως τα πράγματα είναι απλά;; ποιος είπε πως όλα έρχονται όπως τα θέλουμε χωρίς καν να προσπαθήσουμε και να παλέψουμε γι αυτά;; 

Όχι ...το θέμα δεν είναι "να ζεις ανώδυνα" ... το θέμα είναι να ζεις ευτυχισμένος ...

και η ευτυχία δεν βρίσκεται στις τέλειες σχέσεις , στα ισορροπημένα συναισθήματα κλπ .... 

αλλά στα απλά, μικρά, καθημερινά πράγματα που προσπερνάμε! στα πεταχτά φιλιά, τις σφιχτές αγκαλιές , τα πονηρά χαμόγελα , τα κρυφά βλέμματα , τους καυγάδες για χαζούς λόγους , τις ψιθυριστές "συγγνώμες" , τα μηνύματα που περιέχουν μια απλή "καλημέρα" , το "ανησυχώ" , σε αυτό το "θέλω να σε δω" που σημαίνει "μου λείπεις  και σε αυτό το σιωπηλό "σ'αγαπώ" ... που δεν λέγεται με το στόμα αλλά ...με τα μάτια!