Η απογοήτευση είναι ... είναι ένα περίεργο συναίσθημα! Άλλοτε έντονο , άλλοτε δεν το νιώθεις ..απλά το προσπερνάς!
Γιατί όμως απογοητευόμαστε;;
Και γιατί οι άλλοι επιλέγουν να μας απογοητεύουν;;
Η αλήθεια είναι πως ... η αλήθεια είναι πως το αν θα απογοητευτούμε οφείλεται κατά κύριο λόγο σε εμάς τους ίδιους!!!
Όταν λοιπόν έχεις υψηλές απαιτήσεις απο ανθρώπους που δεν μπορούν να συ δώσουν πολλά , τότε λογικό να απογοητεύεσαι με αυτά που λαμβάνεις ...
Όταν όμως σου υπόσχονται πολλά ,που τελικά δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τότε ..;
Ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης;;
Τελικά ότι και να λέμε , εμείς ευθυνόμαστε κατα κύριο λόγο ..γιατί εμείς επιτρέπουμε στους άλλους να μας απογοητεύσουν!! είτε έχοντας πολλές προσδοκίες είτε δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη είτε επειδή δεχόμαστε τα πάντα και κάνουμε πολλή υπομονή!!
Έτσι είναι ..στις ανθρώπινες σχέσεις δεν χωράει η λογική!
ότι και αν λέμε ΠΑΝΤΑ υπερισχύει το συναίσθημα!
Γιατί αυτό είναι που οδήγησε στην δημιουργία τους ... η αμοιβαία συμπάθεια , η ανταλλαγή έντονων βλεμμάτων ...ένα χαμόγελο!
Δίνεσαι , ανοίγεσαι , εμπιστεύεσαι , αποδέχεσαι , εκδηλώνεσαι , επενδύεις συναισθηματικά !
Αγαπάς ... και όταν αγαπάς αρχίζεις να βλέπεις διαφορετικά τα πράγματα!
Παραβλέπεις καταστάσεις φαινομενικά ανούσιες , γεγονότα , σημάδια που σου δείχνουν οτι η απογοήτευση ...πλησιάζει!
Και όσο περισσότερο πλησιάζει , τόσο πιο ευτυχισμένοι είμαστε γιατί αρνούμαστε να αντικρίσουμε την πραγματικότητα... βολευόμαστε σε αυτό που μας "ταιριάζει" περισσότερο!
Σε αυτό που δεν μας στεναχωρεί ούτε μας πληγώνει ...
Τελικά η αγάπη έχει πολλές διαστάσεις ... δεν μπορεί κανείς να την καθορίσει ή να δώσει έναν απόλυτο ορισμό ...
Ο καθένας μας ξεχωριστά χαρακτηρίζει την αγάπη με μια λέξη ...μία απο αυτές είναι και η απογοήτευση!!
Απογοήτευση γιατί δίνεις ,δίνεις ,δίνεις ...χωρις να περιμένεις να πάρεις!
Μέσα σου βαθιά όμως ελπίζεις να πάρεις ...
γιατί όπως μου είχε πει και ένας καλός μου φίλος ... σε μια σχέση υπάρχει ένα κουβάρι ... όταν , λοιπόν , ο άλλος το τραβάει , το τραβάει , το τραβάει μαζεύει μεγάλο μέρος του ..κι εσύ που δίνεις μένεις με την άκρη ...μετά αρχίσεις να τραβάς κι εσύ και στο τέλος καταλήγει να κόβεται το νήμα!Εσύ μένεις με ένα πολύ μικρό κομμάτι του ..γιατί είχες συνηθίσει αν δίνεις χωρίς να παίρνεις και πλέον δεν σου κάνει εντύπωση ...απλά δεν πήρες τίποτα όπως και πριν!
ο άλλος όμως εκτός απο όλα όσα πήρε απο σένα , φορτώθηκε και το υπόλοιπο κουβάρι ...
Όταν έχεις συνηθίσει να παίρνεις πολλά φορτώνεσαι και τις τύψεις ,αν φυσικά έχεις συνείδηση.
Και οχι μόνο τις τύψεις αλλά και τις ευθύνες ...
Πως μπορείς να ζεις έτσι;;
Ξέρεις ..είναι προδοσία να φεύγεις στα δύσκολα!
Γιατί όμως απογοητευόμαστε;;
Και γιατί οι άλλοι επιλέγουν να μας απογοητεύουν;;
Η αλήθεια είναι πως ... η αλήθεια είναι πως το αν θα απογοητευτούμε οφείλεται κατά κύριο λόγο σε εμάς τους ίδιους!!!
Όταν λοιπόν έχεις υψηλές απαιτήσεις απο ανθρώπους που δεν μπορούν να συ δώσουν πολλά , τότε λογικό να απογοητεύεσαι με αυτά που λαμβάνεις ...
Όταν όμως σου υπόσχονται πολλά ,που τελικά δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν τότε ..;
Ποιος έχει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης;;
Τελικά ότι και να λέμε , εμείς ευθυνόμαστε κατα κύριο λόγο ..γιατί εμείς επιτρέπουμε στους άλλους να μας απογοητεύσουν!! είτε έχοντας πολλές προσδοκίες είτε δείχνοντας τυφλή εμπιστοσύνη είτε επειδή δεχόμαστε τα πάντα και κάνουμε πολλή υπομονή!!
Έτσι είναι ..στις ανθρώπινες σχέσεις δεν χωράει η λογική!
ότι και αν λέμε ΠΑΝΤΑ υπερισχύει το συναίσθημα!
Γιατί αυτό είναι που οδήγησε στην δημιουργία τους ... η αμοιβαία συμπάθεια , η ανταλλαγή έντονων βλεμμάτων ...ένα χαμόγελο!
Δίνεσαι , ανοίγεσαι , εμπιστεύεσαι , αποδέχεσαι , εκδηλώνεσαι , επενδύεις συναισθηματικά !
Αγαπάς ... και όταν αγαπάς αρχίζεις να βλέπεις διαφορετικά τα πράγματα!
Παραβλέπεις καταστάσεις φαινομενικά ανούσιες , γεγονότα , σημάδια που σου δείχνουν οτι η απογοήτευση ...πλησιάζει!
Και όσο περισσότερο πλησιάζει , τόσο πιο ευτυχισμένοι είμαστε γιατί αρνούμαστε να αντικρίσουμε την πραγματικότητα... βολευόμαστε σε αυτό που μας "ταιριάζει" περισσότερο!
Σε αυτό που δεν μας στεναχωρεί ούτε μας πληγώνει ...
Τελικά η αγάπη έχει πολλές διαστάσεις ... δεν μπορεί κανείς να την καθορίσει ή να δώσει έναν απόλυτο ορισμό ...
Ο καθένας μας ξεχωριστά χαρακτηρίζει την αγάπη με μια λέξη ...μία απο αυτές είναι και η απογοήτευση!!
Απογοήτευση γιατί δίνεις ,δίνεις ,δίνεις ...χωρις να περιμένεις να πάρεις!
Μέσα σου βαθιά όμως ελπίζεις να πάρεις ...
γιατί όπως μου είχε πει και ένας καλός μου φίλος ... σε μια σχέση υπάρχει ένα κουβάρι ... όταν , λοιπόν , ο άλλος το τραβάει , το τραβάει , το τραβάει μαζεύει μεγάλο μέρος του ..κι εσύ που δίνεις μένεις με την άκρη ...μετά αρχίσεις να τραβάς κι εσύ και στο τέλος καταλήγει να κόβεται το νήμα!Εσύ μένεις με ένα πολύ μικρό κομμάτι του ..γιατί είχες συνηθίσει αν δίνεις χωρίς να παίρνεις και πλέον δεν σου κάνει εντύπωση ...απλά δεν πήρες τίποτα όπως και πριν!
ο άλλος όμως εκτός απο όλα όσα πήρε απο σένα , φορτώθηκε και το υπόλοιπο κουβάρι ...
Όταν έχεις συνηθίσει να παίρνεις πολλά φορτώνεσαι και τις τύψεις ,αν φυσικά έχεις συνείδηση.
Και οχι μόνο τις τύψεις αλλά και τις ευθύνες ...
Πως μπορείς να ζεις έτσι;;
Ξέρεις ..είναι προδοσία να φεύγεις στα δύσκολα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου